Z życia wzięte…

- Już przestanę tu przychodzić – powiedział do mnie Grzesio (gimnazjalista) czekający na miejsce przy komputerze

- Ale dlaczego, Grzesiu? – zapytałam – zapłaczę się z tęsknoty za tobą…

- Bo będę miał Internet w domu… Będę więcej czasu spędzał w domu…Trzeba będzie rzucić szkołę…

- Co pani robi? – zapytał mnie Mateusz (szóstoklasista)

- Podpisuję książki, które wróciły z oprawy – odpowiedziałam

- To pani oprawiała?

- Nie.

- A kto?

- Uczniowie, którzy za długo nie odnosili książek.

- Tak??!! Jak to??

- Zamykamy takich delikwentów w piwnicy i dajemy im książki do oprawiania. I oni tam siedzą o chlebie i wodzie i oprawiają. I tak do skończenia świata…

- Żartuje pani??!!

- A skąd. Mówię całkiem poważnie. Dla ciebie też mamy taką celę…

- Ale ja nie czytam książek…

- To tym bardziej…

Kilku gimnazjalistów chciało mi zaprezentować swoje wykonanie fragmentu „Zemsty”. Jako pierwszy rozpoczął recytować swoją rolę Marcin. Powiedział wszystko z pamięci. Następnie, zerkając „dyskretnie” w tekst sztuki, zaczął mówić jego kolega. Marcin się w końcu zdenerwował i mówi:

- Przestań się gapić w książkę!!!

- Ale ty też patrzyłeś!!!

- Ale ja tylko patrzyłem, czy ty dobrze błędy robisz….

;p